.png)
I
n november is Henk Vedder van Stichting het Nieuwe Leven voor een paar weken in O
eganda geweest. Deze keer samen met zijn zoon David. Het doel van deze reis was om de voorbereidingen te treffen voor het bouwen van de graanschuur. In januari zal Stichting Het Nieuwe Leven dit werk voortzetten, maar dan met een grotere groep.
Voor David was het een mooie gelegenheid om mee te gaan, en te proeven aan de medische zorg in Oeganda. Dit omdat hij graag in het komende jaar de studie geneeskunde zou willen volgen. Daarnaast een mooi moment om met zijn vader op te trekken en het werk in Oeganda eens met eigen ogen te zien.
De bouw van de graanschuur is onderdeel van het Storehouse project. Het doel hiervan is, om de oogst van de bevolking voor een goede prijs op te kopen, en 3 tot 4 maanden op te slaan. Dan is het 2 tot 3 keer zoveel waard, en kan de winst terugvloeien naar de bewoners en de projecten.
Zoals u weet, is begin van dit jaar de grond aangekocht, in de maanden erna heeft Henk vanuit Nederland de bevolking aangestuurd om de voorbereidingen voor de fundering te regelen. Dit houdt in dat de fundering uitgegraven moest worden, een zware aangelegenheid wat nog gewoon met de hand gebeurt. Daarnaast moesten alle materialen voor de opbouw van de vloer geregeld worden.
Het was al een hele toer om het juiste betonijzer te vinden. Ook de afstandshouders tussen de betonnetten zoals wij dat hier kennen, is daar niet te krijgen. Daar worden ze van cement gemaakt of met stukken steen als de hoogte goed is. Ook de verhouding stenen-zand-cement denken ze heel anders over, omdat cement duur is . Het wordt daardoor minder vaak gebruikt en dan in de verkeerde verhouding, dus slechte kwaliteit. Dit is ook de reden dat Henk er zelf bij wilde zijn, toen het echte werk gedaan moest worden.
Voldoende water voor het maken van beton is ook een probleem, maar daar hebben we een grote waterbak voor gemaakt. Deze moest met cherry cans gevuld worden, waarvoor het water uit de waterput gepompt moest worden. Dit werd vooral door vrouwen gedaan, en die waren blij dat zij hiermee wat konden verdienen.
De betonmolens moesten komen van een plaats 100 km vanaf de bouwlocatie. We hadden ze al een dag eerder laten komen, maar waren toch nog te laat. Het zijn grote betonmolens op een dieselmotor omdat er geen stroom is. Ook de stenen (grind) moesten van ver komen en elke steentje wordt met de hand klein geslagen, u kunt zich wel voorstellen wat een werk dit is. Gelukkig levert dit voor anderen ook weer een verdienste op.
De eerste dag hebben we alles uitgezet en de bekisting gemaakt met de betonnetten erin. Op dag twee is de fundering gestort en de dag erop opgemetseld naar grondniveau en aan de buitenkant van cement voorzien tegen het water, dit omdat de stenen daar van een andere kwaliteit zijn. De volgende dagen hebben we de muur behandeld tegen vocht, en hebben we de vloer voorbereid. In 1 dag moest de vloer er in van 16 m3 beton, met het handje gemaakt. Dat was een hele uitdaging.
s ‘ Morgens om 6 uur zouden we starten, maar dat werd natuurlijk wat later. Wij hebben de klok, maar in Afrika hebben ze de tijd. Met 30 man personeel werd de klus tegen de avond geklaard, een hele prestatie van de jongens. Helemaal als we weten dat de Oegandesen voor deze klus 3 weken rekenen. Nu wordt de gehele vloer 3 weken lang onder water gehouden, zodat de beton niet te snel droogt.
Ook is er een start gemaakt met de latrine, een put voor de wc van 9 meter diep. Deze is met de hand uitgegraven zonder ladder, en met het gebruik van alleen een schop en pikhouweel en een emmer aan een touw. Dat is daar gebruikelijk, een hele prestatie en indrukwekkend om te zien hoe ze dat doen.
Als Henk terugkijkt op deze weken, dan is het echt een groot wonder dat dit in zo’n korte tijd is gerealiseerd en zijn ze dankbaar voor de medewerking van de bevolking in Oeganda. Het is echt een werk waarin samen opgetrokken wordt. In januari gaat Henk weer, maar als groep van 7 personen en willen ze zoveel mogelijk de graanschuur afbouwen. Hiervoor is zeker nog geld nodig om dit te realiseren. De materialen kosten geld, maar zij willen ook de werkers steeds kunnen betalen voor het werk wat ze doen.